دمنا گواسالیا با پاریسی اسطوره‌ای تکل زد، و برخورد او شدید بود، با شیکی به تندی که بوی قیر از کف آسفالت می‌پیچید.
از بین بردن مجموعه هایی از تم ها و روایت های فصلی یکی از ایده های بزرگی بود که دمنا گواسالیا به مد و بالنسیاگا آورد. او آن را برای پاییز به ارمغان آورد، و زمین وسیعی از آسفالت معطر ریخت تا دید خود را از «پاریسی واقعی امروز» به نمایش بگذارد. مجموعه شدید و نورهای کم نور و سوسو زننده، هجوم مد جسورانه و هیجان انگیزی را که از گذشته عبور می کرد و تقریباً زانوهای مهمانان را می پوشاند، پنهان نمی کرد.
گواسالیا همچنین بسیاری از لباس‌های خیابانی را که کلیشه‌ای با آنها تصور می‌کردند کنار گذاشت تا بیشتر روی خیاطی تمرکز کند، و سیلوئت‌های دقیقی که کریستوبال بالنسیاگا پیشگام بود، از جمله پیله‌ها، عروسک‌های کودک و شکل‌های نیمه‌فوت. او در پشت صحنه گفت: «این خانه داستان طولانی داشته است، اما کار من اساساً مدرن کردن آن و جذاب کردن آن برای مشتریانی است که امروز داریم.
اعلام تم پاریسی خود پیش از موعد در یک مصاحبه گسترده با WWD نیز برای طراح چیز جدیدی بود - و با توجه به بازگشت شیک گالیک بورژوازی که در پایتخت فرانسه شتاب بیشتری می گیرد.
برداشت او خام بود، و لبه‌ای سخت به‌اندازه بوی قیر که از کف می‌پیچید، تند بیرون می‌داد. برای گواسالیا، پاریس شهر مد افسانه‌ای نیست که در عکس‌های آرک کوتور دهه‌های پنجاه و شصت نشان داده شده است، بلکه یک کلان شهر پرهیاهو با کمک‌هایی از ظرافت و تندخویی است. در این نمایش به طور خشک اشاره شده است: «الگوها و شکل‌ها نمادی از فعالیت‌های معمول روزانه هستند - خرید مواد غذایی، رفت‌وآمد با موتور سیکلت، و بیرون رفتن بعد از کار».
گواسالیا ادعای خود را در مورد شکل های بزرگ تقویت کرد و پفک های پیله ای محصور کننده، کیمونوهای مجلل و قیچی های کمربند گوشتی را برای او پیشنهاد کرد. یخچالی، کت های شتری و کت های نخودی جعبه ای و خاکستری برای او. این مجموعه در عین حال قانع‌کننده بود و اکثر نمایش‌های حجمی بر روی شانه‌ها متمرکز بودند. سر آستین‌های اغراق‌آمیز از طریق قالب‌گیری سه‌بعدی ایده‌ای بسیار مارگیلا را به تصویر می‌کشد، در حالی که یوغ و آستین‌ها را به سمت جلو می‌کشیدند و آنها را در امتداد استخوان ترقوه می‌چسبانیم، کاملاً جدید به نظر می‌رسیدند، و شکل گرد سردی مانند یک نیم سایه می‌دادند. او این را در مورد پفک ها و کت های نخودی مردانه به کار برد. و کت های شیک برای زنان.
شکل‌های باریک‌تر بسیار بلند بودند. یقه های بسیار بالا؛ و با پارچه‌های شیک و رنگ‌های جذاب ارائه شدند که با کت‌های نئون فلوت دار در ابریشم مویر به اوج رسید. شوخ طبعی طراح با انگشترهای برج ایفل، چاپ های فروشگاه سوغاتی و شکل کیف های مواد غذایی کاغذ قهوه ای که با چرم و با مهری شبیه لوگوی محصولات «بیو» یا ارگانیک در فرانسه طراحی شده بود، به وجود آمد. همچنین، تاپ های شب قیفی شکل و لباس های مهمانی با حلقه ای که دور شانه ها آویزان شده بود، تداعی کننده پیر کاردین بود.
نمایش بسیار طولانی‌تر از حد معمول بود و نوآوری سوم را منعکس می‌کرد: گواسالیا از مجموعه‌های اولیه صرف نظر می‌کند و این بیانیه بزرگ خود را در فصل زمستان و بهار، در حالی که پنجره‌های تحویل متعدد را حفظ می‌کند، بیان کرد. به نظر می‌رسید که او همچنین از این فرصت برای ابراز علاقه‌اش به پایتخت فرانسه لذت می‌برد، زیرا سال گذشته به زوریخ نقل مکان کرد، جایی که برند امضاکننده‌اش، Vetements، اکنون مستقر است. او فکر کرد: «با دور شدن، دوباره عاشق پاریس شدم.