Demna Gvasalia bi efsanewî ya Parîsê re mijûl bû, û girtina wî tund bû, bi çîçeka bi qasî bêhna tarrê ku ji qata asfaltê difûre.
Rakirina berhevokên mijar û vegotinên demsalî yek ji wan ramanên mezin bû ku Demna Gvasalia ji modayê, û ji Balenciaga re anî. Wî ew ji bo payîzê heave-ho da, û zevîyek berfireh a asfalta bîhnxweş rijand ku tê de dîtina xwe ya "Parîsiya rastîn a îroyîn" nîşan bide. Ronahîya hişk û tarî, ronahiyê dibiriqîn, leza moda wêrek, heyecan a ku berê dihejand, hema bêje çokên mêvanan firçe nedikir.
Gvasalia di heman demê de dev ji piraniya kincên cil û bergên kolanan berda ku ew jê re stereotip bûne da ku bi piranî li ser dirûtinê bisekine, û silhouettes deqîq ku Cristóbal Balenciaga pêşengî kiriye, di nav de kozik, pitikok û şeklên nîvfitî. "Xanî xwedî çîrokek wusa dirêj bû, lê karê min di bingeh de nûjenkirina wê ye û xweşkirina wê ji xerîdarên ku em îro hene," wî got li paşpertoyê.
Ragihandina mijara xwe ya Parîsî ya pêşwext di hevpeyivînek berfireh a WWD-ê de ji bo sêwiraner jî tiştek nû bû - û jêhatî bû, ji ber ku li paytexta Frensî vedigere çîçeka Galî ya burjuwazî.
Kêfa wî xav bû, û keviya hişk bi qasî bêhna tariyê ku ji erdê difûre, derdixist. Ji bo Gvasalia, Parîs ne bajarê modayê yê efsaneyî ye ku di wêneyên kemera yên salên pêncî û şêstî de tê temsîl kirin, lê metropolek gewr e, bi alîkariya gêjbûn û hovîtiyê. "Nasim û şekil çalakiyên rojane yên hevpar nîşan didin - kirîna firotan, çûnûhatina bi motorsîkletan, û derketina derve piştî kar," pêşandan bi hişkî jimartin.
Gvasalia îdiaya xwe ya li ser şeklên mezin xurtir kir, ji wê re pîçên kozikê yên dorpêçkirî, kimonoyên spehî û kemberên behîv ji bo wê pêşniyar kir; sarincokê, kincên jor ên deveyê û çakêtên peasê yên gewr û qutikî. Koleksiyon ji paş ve hat paşguh kirin lê di heman demê de balkêş bû, digel ku piraniya lîstikên volumê li ser milan in. Serên zencîreyên zêdekirî bi riya qalibkirina 3-D ve li ser ramanek Margiela-yê pir dorfireh kirin, dema ku nîr û milan ber bi pêş ve dikişand û wan li tenişta stûnê dixista, bi tevahî nû xuya dikir, û şeklek girover a sar, mîna penumbrayê da. Wî ev yek ji bo puffer û kirasên pea yên ji bo mêran sepand; û ji bo jinan kincên xendek ên xweş.
Şiklên zirav zêde dirêj bûn; stûyên zêde bilind; û bi qumaşên dilşewat û rengên xwemalî hatin pêşkêşkirin, ku bi kirasên neonî yên lûtkirî yên di nav hevrîşimê moire de bi dawî bû. Mizgîniya xezeb a sêwiraner bi zengilên birca Eiffelê, çapên dikanên bîranînan û şeklên çenteyên firoşgehê yên kaxez-qehweyî ku bi çerm hatine çêkirin û bi logoya ku dişibihe ya hilberên "biyo", an organîk ên li Fransayê, hatine morkirin. Di heman demê de, çîpên êvarê û kincên partiyê yên bi şiklê fîncanê yên ku li dora milan hejandibûn jî, pir xweş bûn, ku Pierre Cardin vedibêje.
Pêşandan ji ya gelemperî pir dirêjtir bû, nûbûnek sêyemîn nîşan dide: Gvasalia berhevokên pêşîn belav dike û vê mega daxuyaniya xwe ya ku zivistan û biharê vedihewîne, di heman demê de çend pencereyên radestkirinê diparêze. Wusa dixuye ku wî di heman demê de ji firsendê kêfxweş bû ku bi rengek berfireh evîna xwe ya ji bo paytexta Frensî diyar bike, ku sala borî çûbû Zurichê, ku niha markaya wî ya îmze, Vetements, lê ye. "Bi dûrketinê, ez bi rengekî dîsa evîndarê Parîsê bûm," wî got.