لس آنجلس، 11 فوریه 2016
توسط هامیش باولز
این صحنه کاملاً در سالن کنسرت پالادیوم در بلوار سان ست امشب بود که هدی اسلیمان نمایش دیدنی سنت لوران خود را به شهر محبوبش فرشتگان منتقل کرد. جاستین بیبر بلوند بطری اسکیت برد خود را آورد و حیله گر استالونه دخترانش را آورد. الن دی جنرس با سم اسمیت خوش‌حال شد و گاگا با یک بمب‌افکن پولک‌زی طلایی و عینک گروچو مارکس با لبه‌های زرق و برق طلایی، از سراسر باند رقص عریض برای استقبال از کورتنی لاو، در حالی که یک برش از اسپند گداخته‌ای بر تن داشت که پوترین خوشگلش را می‌گذاشت. بالکن بسیار زیاد جین فوندا بی پیری (چگونه می تواند 78 سال داشته باشد؟) یک پلیسه بلند فرانسوی و یک لباس پوشیده با ستاره درست کرده است. لنی کراویتز سینه ای مهره دار را تکان داد. آسیا چاو یک ژاکت جین روی لباس مجلسی پوشیده از پارچه توری پوشیده بود. و مارک رونسون رنگ صورتی تکان دهنده را انتخاب کرد.
اسلیمن از سال 2008 لس آنجلس را به پایگاه خود تبدیل کرده است (او چهار سال بعد استودیوی خود را به اینجا نقل مکان کرد)، و از آن زمان تا به حال به هدایت فضای عجیب و غریب، گرانج و راک اند رول شهر در مجموعه های سنت لورن ادامه داده است. سن لوران خود مراکش، شهر خشتی صورتی مراکش را داشت که در آن شیک پوش افسانه ای با کشف ترکیب رنگ های پر زرق و برق آن شهر، موادی که ذهن را تغییر می دهد، و دیدگاهی کاملا جدید هیپی دی لوکس در مورد استایل، جوان شد و الهام گرفت. بنابراین، دعوت شدن برای قدم گذاشتن در دنیای اسلیمان و کشف اینکه چرا زمانی که تصمیم گرفت مجموعه مردانه پاییز 2016 خود را به نمایش بگذارد و بخش اول زنان خود را به نمایش بگذارد، به سبک اغوا کننده لس آنجلس علاقه مند شد، بسیار هیجان انگیز بود (بخش دوم بعداً در پاریس رونمایی خواهد شد. این فصل مد) در پالادیوم معروف. غرق در افسانه تینسلتاون، به سبک مدرن هالیوودی در محل قدیمی پارامونت ساخته شد و در سال 1940 با تامی دورسی و ارکسترش در حال اجرا با خواننده 24 ساله فرانک سیناترا افتتاح شد.
اسلیمن سقف‌های منحنی سالن کنسرت و بالکن‌ها را با نور نارنجی شعله‌ور حمام کرد و تجهیزات گروه‌های مختلف را در مقابل پس‌زمینه جذاب «هالیوودلند» از درختان نخل دوکی، که توسط لوسیا ریبیسی 18 ساله با رنگ‌های سفید روی سیاه نقاشی شده بود، قاب کرد. دختر بازیگر جیووانی ریبیسی). مجموعه ظاهر 93 همچنین پنجاهمین سالگرد مجموعه Rive Gauche از Yves Saint Laurent را جشن گرفت و ظاهرها ادای ظریفی به میراث او داشت. دخترانی که پای پای پایی "او رفته است"، همه با دامن‌های قد متوسط یا لباس‌های کوتاه و لباس‌های ویکتوریا مورد علاقه لولو دو لا فالایز در اوج دهه 70، با کمربندهای پهن و کت‌های کوچک پوشیده بودند. ، یا شنل های بربری که با آنها می پوشید. این قیافه همچنین کمد لباس افسانه‌ای جین فوندا را به عنوان دختر باکلاس در فیلم کلوت ساخته آلن جی. پاکولا در سال 1971 تداعی می‌کرد (همانطور که آرایشگر دیدیه مالیژ با برش‌های شلخته و متلاطم آرایشگر دیدیه مالیژ). لمس‌های صخره‌ای پر زرق و برق - مانند رعد و برق دوزی و شانه‌های اوج‌دار - لباس‌های قدرتمند زیگی استارداست دیوید بووی را پیشنهاد می‌کرد.
در همین حال، پسران لاغر مارچوبه، شلوار جین اسپری شده با امضای Slimane، یا شلوار برش باریک با نواری نظامی به سمت پایین پوشیده بودند و ژاکت‌های Hussar را به زیبایی تزئین می‌کردند، مانند آنتیک‌هایی که زمانی مورد علاقه افرادی مانند میک جگر و جیمی هندریکس بود. (بسیاری از ظاهرها با عینک آفتابی بدون عکس طراحی شده بودند - لطفاً عینک آفتابی ستاره راک). مخمل‌ها و پارچه‌های ابریشمی، و ژاکت‌ها و فدوراها، و ژاکت‌های آغشته به گلدوزی‌های پاریسی، همگی در کنار هم قرار گرفتند تا ظاهر نمادین آن لس آنجلنوی اصلی، جیمز گلدشتاین راک‌باز مد و علاقه‌مند به NBA را نشان دهند. این مجموعه نامه ای عاشقانه به شهری بود که اسلیمان دوست دارد. جفری دیچ، که وقتی هنر را می بیند باید بداند، گفت: «این یک اثر هنری از هر نظر بود. "کارهای زیادی برای من وجود دارد!" لنی کراویتز خندید.
پس از اینکه اسلیمن معمولاً گوشه گیر کمان خود را گرفت (با یک ژاکت مخملی یاقوت سرخ، با موهای بلند مانند اسکار وایلد)، سالن رقص توسط زیباروهای جوان مورد حمله قرار گرفت. لیزا آیزنر گفت: «نمی‌دانستم این همه آدم بامزه و شیک در لس‌آنجلس وجود دارد. در همین حین، من در حال تجربه یک فلاش بک اسیدی به کاخ کامدن، 1982، با استیو استرنج روی در و پسر جورج روی زمین بودم، در حالی که الان توسط پسرهایی در براسای دراگ یا دامن های را-را احاطه شده بودم، دختری که لباسی شبیه لباس پوشیده بود. زفتیگ اوفلیا، لیندا رامون با یک کلاهک دیوانه سفید قد سه فوتی، و انبوهی از پسران با صورت خمیری و موهای گشاد با توئیدی به اضافه چهار که دقیقاً شبیه مال شما به نظر می‌رسیدند-خداوندا، می‌توانم این کار را انجام دهم. واقعا 35 سال پیش؟
سپس نیمکت‌ها پاک شدند و صحنه توسط پدر جان میستی - اولین نفر از 11 اجراکننده که هر کدام سه یا چهار آهنگ را اجرا می‌کردند - شعله‌ور شد. بک (کژوال) را دنبال کرد و سپس جوآن جت با کت و شلوار قرمز رنگی و مشتی پانک روی صحنه رفت و خانه را با آهنگ "I Love Rock 'n' Roll" پایین آورد. خیلی درسته جون. انبوهی از رقصنده‌های میله‌ای از اتاق دلقک جامبو (منتظر اجرای با الله لاس و لباس‌های بیکینی با میخ‌های بدلیجات نوجوان بودند) از اتاق رختکن خود بیرون آمدند و در بال‌ها تکان می‌خوردند. "متشکرم، هدی، برای ساخت چنین لباس های زیبایی!" جت فریاد زد و جمعیت غرش کردند.